Актерката добитничка на Оскар наводно оставила 5 милиони долари во својот тестамент на своето куче Реџи, златен ретривер кој бил нејзин неразделен придружник во последните години. Веста се прошири во интернет просторот и предизвика лавина од реакции.
Реџи е со неа од 2020 година.
Китон почина на 11 октомври 2025 година на 79-годишна возраст, а нејзиното семејство потоа побара да се донира во нејзин спомен во засолништа за животни и локални банки за храна. Сепак, само неколку дена подоцна, на социјалните медиуми и во медиумите почнаа да кружат тврдења дека актерката оставила дел од своето богатство во посебен фонд за да се грижи за Реџи.
Китон го претстави Реџи уште во 2020 година, со хумористичната порака: „Ова е моето ново куче, Реџи! Дали е половина коњ, половина куче? Можеби е луд! Го сакам!“ Оттогаш, Реџи често беше во друштво на актерката на објави, а Китон често ги насмевнуваше своите следбеници со анегдоти за „штетата“ што би ја предизвикало нејзиното милениче.
Како настанала гласината за наследството
Приказната за „наследничкото куче“ се појави во објава на новинарот Роб Шутер, кој цитирал извори блиски до актерката. Според нив, Китон „сакал да се осигура дека Реџи живее со исто достоинство и љубов како и самата таа“ и наводно издвоила неколку милиони долари во фонд за грижа за кучето. Остатокот, според тврдењето, би одел во засолништа и организации за заштита на животните - нешто на што Китон била исклучително посветена во текот на целиот свој живот.
Семејството и адвокатите сè уште не го потврдиле постоењето на таков фонд. Бројката од 5 милиони долари останува непотврдена гласина, но совршено се вклопува со имиџот на актерката позната по нејзината ексцентричност, топлина и безгранична љубов кон кучињата.
Можат ли кучињата навистина да наследат богатство?
Кучињата, секако, не можат директно да наследат пари, но постои правен механизам познат како фонд за миленици - фондација преку која сопственикот обезбедува средства за грижа за своето милениче. Ваквите средства сега се законски признати во сите американски држави.
Во пракса, ова значи дека парите не одат кај кучето, туку кај лицето одговорно за неговата грижа - со јасно дефинирани трошоци за храна, ветеринарна грижа и сместување. Кога животното ќе умре, преостанатите пари обично се донираат во добротворни цели.
Извор: Индекс.хр
