Но, патот до тоа признание воопшто не бил лесен - тој морал да води долга правна битка за официјално да ја обезбеди својата круна, пишува Дејли Меил.
Правна битка за рекордот
Во март 1990 година, Лоренс Воткинс одлучил да го промени своето име со додавање на повеќе од 2000 средни имиња. Така, тој го поставил Гинисовиот светски рекорд за најдолго лично име, кое се состои од вкупно 2253 уникатни зборови.
Иако неговото барање првично било прифатено од Окружниот суд, главниот регистратор го отфрлил. Решен, Воткинс го однел случајот до Високиот суд на Нов Зеланд, кој на крајот пресудил во негова корист и го потврдил неговото право на необичното име. Интересно е што, иако пресудиле во корист на Лоренс, веднаш потоа биле променети два закона за да се спречи некој друг да го повтори неговиот подвиг.
Во разговор за Гинисовата книга на рекорди, тој ја објаснил својата мотивација: „Отсекогаш ме фасцинирале необичните, несекојдневни рекорди што некои луѓе ги посакуваа и навистина сакав да бидам дел од таа сцена. Ја читав книгата од корица до корица за да видам дали има рекорд што можам да го соборам, а единствениот што имав шанса да го соборам беше додавањето повеќе имиња од моменталниот носител.“
Име од библиотеката и секојдневните предизвици
Тој нашол инспирација за имињата на своето работно место - градската библиотека. Ги избирал од книги и ги прифаќал препораките на своите колеги. Неговото омилено име е AZ2000 бидејќи, вели тој, го симболизира неговиот рекорд. Имињата опфаќаат широк спектар на култури, од европска, маорска до самоанска.
Анегдота од неговата свадба, каде што на матичарот му биле потребни повеќе од 20 минути за да ги прочита сите имиња, сведочи за тоа колку е долго името. Сепак, најголемиот предизвик за него се државните институции, бидејќи неговото целосно име не се појавува на ниту еден официјален документ за идентификација.
И покрај административните тешкотии, Лоренс е исклучително горд на своето достигнување, истакнувајќи дека никој друг во светот не успеал да постигне нешто слично.
