Велика Британија би можела да влезе во најдраматичниот изборен пресврт во својата модерна историја. Според најновата анкета на истражувачката фирма „ЈуГов“, Реформска партија на Велика Британија, предводена од Најџел Фараж, е на работ на апсолутно мнозинство во парламентот за прв пат.
Иако моментално има само пет пратеници, проекциите покажуваат дека доколку изборите се одржат денеска, партијата би освоила 311 места, само 14 помалку од 325 потребни за самостојно формирање влада.
Анкетата открива длабока криза во традиционалните партии. Лабуристите би освоиле 144 места, пад од 267 од сегашниот парламент, додека конзервативците би биле во уште полоша позиција – со само 47 места, најлошиот резултат за ториевците во нивната историја од повеќе од три и пол векови.
Фараж, познат по својата клучна улога во кампањата за Брегзит, триумфално се појавува во медиумите, потсетувајќи ја јавноста на неговиот познат говор од 2016 година во Европскиот парламент, кога им рече на своите политички противници: „Веќе не можете да се смеете“. Тој сè уште им го кажува истото денес на оние кои се сомневаат во подемот на неговата партија.
Доколку Лабуристичката партија го повтори својот слаб настап на пролетните локални избори, се очекува дека би можеле да иницираат отстранување на нејзиниот лидер - премиерот Кир Стармер. Некои истакнати членови веќе отворено зборуваат за алтернативи: градоначалникот на Манчестер, Енди Бернам, започна неформална кампања за преземање на партијата, што би можело да стане очигледно на четиридневната конференција што е во тек.
Стармер, сепак, настапува офанзивно, тврдејќи дека „конзервативците се мртви“ и презентирајќи план за изградба на 12 нови градови како одговор на растот на населението. Но, десницата тврди дека речиси целиот раст на населението се должи на имиграцијата, што е клучно политичко прашање.
Судбината на лидерката на конзервативците, Камил Баденок, се чини дека е запечатена - само осум проценти од испитаниците веруваат дека таа ќе остане на чело на партијата до изборите. Во овој контекст, некои медиуми повторно го истакнуваат Борис Џонсон како можен спасител. Конзервативниот „Дејли меил“ веќе апелираше во септември за сојуз меѓу Џонсон и Фараж за да се спречи Лабуристичката партија.
Сепак, Фараж го отфрли таквото сценарио, сметајќи го за обид на естаблишментот да ја преземе неговата партија одвнатре и да ја поткопа нејзината програма.
Постојат растечки знаци дека политичкиот и медиумскиот естаблишмент ќе се обидат да го дискредитираат Фараж и неговите соработници преку обвинувања за наводни врски со Москва. На пример, членот на „Reform UK“, Натан Гил, веќе е обвинет дека примил пари за ширење „проруска пропаганда“ - иако, според достапните податоци, станува збор за плаќања од украински политичар.
Аналитичарите истакнуваат дека целта на ваквите кампањи е да се создаде впечаток кај гласачите дека Фараж е „агент на Кремљ“ со цел да се спречи неговиот брз подем.
Од 1661 година, кога во Британија беше воспоставен модерниот изборен систем, конзервативците не паднале под 100 пратеници. Можноста нова, несистемска партија да стане водечка политичка сила во земјата отвора перспектива за политичка револуција, каква што не е видена во британската историја.
