Британски Телеграф: Како екстремно левичарската политика води кон економски колапс на Њујорк?
Њујорк требаше да биде најнапредниот и највозбудливиот град во светот. Град кој никогаш не спие и во кој можете да оставите свој белег.
Треба да црпи капитал од секој агол на пазарот на капитал и да доминира во технолошката и медиумската индустрија. Тој требаше да биде во целосна спротивност со Лондон, кој тоне под тежината на бирократијата и високите даноци.
Сепак, ништо од горенаведеното не се случува во Њујорк. Наместо тоа, како и нејзиниот братучед на западниот брег на САД, Сан Франциско, стана жртва на политиката. Го водат политичари кои се чини дека имаат намера да ја уништат неговата економија, да ги избркаат бизнисите, претприемачите и вредната средна класа, вели Метју Лин во колумна за <a href="https://www.telegraph.co.uk/business/2023/05/14/san-francisco-new-york-regulations-high-tax/" target="_blank">британски Телеграф</a>, пренесува<a href="https://www.jutarnji.hr/vijesti/svijet/zombi-apokalipsa-pojela-megagradove-san-francisco-je-gotov-a-new-yorku-se-sprema-katastrofa-15336047" target="_blank"> Јутарњи лист.</a>
Станува уште еден во долгата листа на главни трговски центри на западната економија кои се во опаѓање благодарение на приврзаниците на движењето „WOKE“ во локалната власт.
Неодамна беше објавено дека Њујорк носи закон со кој се забранува дискриминација по тежина. Демократскиот градоначалник Ерик Адамс се очекува да го потпише законот до крајот на месецот.
Како и со многу други закони за вработување, веројатно е воведен со добра намера. Се проценува дека 40 проценти од возрасните Американци се дебели, и навистина, никој не мисли дека луѓето треба да имаат предрасуди кон нив.
Но, дебелината е додадена на списокот со повеќе од 20 „заштитени карактеристики“ во законот за човекови права во Њујорк, кој вклучува возраст, брачен статус, воен статус и природно потекло.
Колку и да звучи добронамерен овој потег, тој создава дополнителна конфузија кај работодавците. За работодавците, вработувањето значи одење низ легално минско поле и постојана непријатност што секој погрешен чекор може да доведе до тужба.
Водачот на републиканското малцинство во Градскиот совет, Џозеф Борели, изјави за „Њујорк тајмс“ дека регулативата е лиценца да се „тужи секого и секого“, и се чини дека е во право, пишува колумнистот на Телеграф. Адвокатите ќе се збогатат, но сите други ќе осиромашат.
Ова е само еден од многуте проблеми што тежат на економијата на Њујорк. Во изминатите 20 години, неговата локална власт ги претставуваше можеби најжестоките моралисти во светот, каде што постојат правила за сè, од големината на пијалокот до содржината на шеќер во храната.
Компаниите се микрорегулирани до збунувачки нивоа. Само за да станеш козметичар треба да завршиш 1000 часа часови и да положиш писмен и практичен испит. Браварите мора да имаат сертификат за обука.
Истовремено, сопственикот на бизнисот може да биде казнет ако оставил отворена врата или прозорец додека е вклучена клима уредот или ако тротоарот пред работниот простор не е доволно чист.
Зад сето тоа стои порастот на криминалот во Големото јаболко. Во 2022 година тешките кривични дела се зголемени за 22 отсто. Тоа не се убиства, туку главно кражби, ограбувања и напади, злосторства кои обично директно влијаат на работењето на компаниите.
Ова можеби не е изненадувачки во градот чии власти, како што неодамна предупреди Институтот Менхетен, одамна почнале да „го одземаат буџетот на полицијата“.
Процентот од градскиот буџет кој оди во полиција лани бил 4,9 отсто, наспроти 5,2 отсто пред 20 години. Во пракса тоа значи значително намалување на бројот на полицајци.
Сето ова почнува да има силно влијание врз општеството и економијата.
Неодамнешната анализа на економистите Арт Лафер и Стивен Мур покажа дека шест од седумте демократски држави со највисоки даноци ги изгубиле своите најбогати пет милиони жители, или речиси 250 милијарди долари од даночен приход, во државите под контрола на републиканците.
Со изгубени приходи од речиси 80 милијарди долари, Њујорк е на врвот на листата.
Не е тешко да се види зошто. Њујорк има највисока даночна стапка од која било држава.
Како што наскоро може да откријат шкотските националисти, кога владите се обидуваат да наметнат значително повисоки даноци во регионите на истата земја, луѓето почнуваат да се оддалечуваат, и тоа побрзо секоја година, предупредува колумнистот Метју Лин.
Њујорк е на истиот катастрофален пат како Сан Франциско.
„Златниот град“ повеќе не блеска: високите даноци и зголемените стапки на криминал почнаа масовно да ги истеруваат бизнисите, а компаниите како Нордстром ги затворија своите продавници.
Во меѓувреме, во текот на изминатите пет години, растот на Њујорк на ниво на државата беше незначителен 0,3 отсто, рангирајќи го на 37-то место од 52 држави.
Волстрит продолжува да има добри перформанси, но минатата година падна од топ 10 на глобално ниво во рангирањето во кое доминираат Шангај, Хонг Конг и Сеул.
Сè уште е глобален финансиски центар, но Силиконската долина е исто така глобален технолошки центар, така што тоа не го спречи Сан Франциско да пропадне.
Многу комерцијални центри на Запад стануваат жртви на истата болест.
Младата, социјал-либерална популација продолжува да гласа за екстремната левица, која секоја година наметнува сè поголеми даноци и сè повеќе ги оптоварува компаниите и претприемачите.
Каков е резултатот од тоа? Тие постојано се уништуваат, ослободувајќи простор за да се населат други градови како Дубаи, Сингапур, Сеул и можеби Шангај.
Тоа му се случи на Сан Франциско, му се случува на Њујорк, а доколку гласачите не одговорат на предизвикот, тоа може да се случи и со Лондон многу брзо, заклучува Метју Лин.
