Претседателот на компанијата, Јорг Рајнхард, рече дека платата на Нарасимхан е „на границата на прифатливото“. Сепак, иако Нарасимхан се оправдува со постигнатите деловни цели, политичарите и здруженијата сметаат дека оваа граница одамна е надмината, пренесува швајцарски Блик.
Зголемувањето на неговата плата за три милиони франци предизвика негодување кај политичарите и здруженијата. Пирмин Бишоф од Центарот вели дека границата е помината, додека копретседателката на Социјалдемократската партија (СП) Матеа Мајер смета дека е време конечно да реагира политиката.
Ролф Курат од организацијата Actares укажува на апсурдноста на ситуацијата во која Нарасимхан заработува 190 пати повеќе од производствен работник.
- 19,2 милиони франци се 190 пати повеќе од платата на производствен работник. Тоа е лудо! - вели Курат. Actares предлага ограничување на платите за извршните директори на големите компании од три милиони франци.
Пред 12 години, швајцарските граѓани се обидоа да стават крај на ваквата заработка гласајќи за „Иницијативата против грабеж“, но нејзините ефекти ослабнаа. Курат верува дека „ограбувачите“ се уште се таму.
Истражувањето на „Етос“ покажува дека фиксните плати за директорите во швајцарските компании се намалени, но дека вкупниот надоместок, вклучувајќи ги бонусите и акциите, продолжил да расте.
„Иницијативата против пленот“ донесе поголема транспарентност, но само го зголеми нивото на очекувања. Според Курат, главниот проблем лежи во фактот што швајцарските компании сѐ повеќе се прилагодуваат на американскиот модел на плата.
Синдикатот на „Унија“ предупредува дека толку голем јаз во платите го нарушува принципот на правична заработка, додека Томас Миндер, креаторот на „иницијативата против грабеж“, ги повикува акционерите да ја отфрлат предложената плата на извршниот директор на генералното собрание на компанијата.
