Соопштение од ,,Унија за култура на власите во Македонија”
Јас сум Димо Н. Димчев, за многумина активист по „Влашкото прашање“ во Македонија, ама сега се јавувам во друго својство. Не сакам погрешно да бидам разбран, ама ме заболе душа од тоа што го читам денес на сите страни – се обвинува почитуваната Фросина Ременски, за не знам каква замешаност во некоеси „Рекет“.
Мене, искрено кажано, ме боли другата страна на фактот – таа е Влаинка, по татко, што значи таа е од моите. И, јас, нели, според онаа народната „Крвта вода не бидува“, ме заболе и си реков:
„Зарем е можно една моја Влаинка така да биде черечена, и никој да не застане во нејзина одбрана?“ А кој да застане? Сите Власи се зафатени/ заразени со помислата: Во овие матни времиња, дај да ушиќариме што може да се ушиќари!“
