Цртежот на гол маж во две преклопувачки пози, со рацете во круг и квадрат, го нацртал ренесансниот гениј околу 1490 година. Тоа е студија за идеалното човечко тело, делумно под влијание на списите на римскиот архитект Марко Витрувиј Полио, кој верувал дека човечкото тело има хармонични пропорции, исто како добро дизајниран храм, објавува Phys.org.
Тој верувал дека човечката фигура може совршено да се вклопи во круг и квадрат, но не дал математичка рамка за овој геометриски однос. Да Винчи го решил, но не објаснил експлицитно како, па затоа се смета за негова тајна.
Повеќе од 500 години, како го постигнал ова совршено вклопување во еден од најанализираните цртежи во светот остана мистерија. Тоа е мистерија што довела до бројни теории и идеи, како што е златниот сооднос (1,618…). Но, ниту една од нив не се совпаѓа со вистинските мерења.
Сепак, ново истражување на лондонскиот стоматолог Рори МекСвини, објавено во „Journal of Mathematics and the Arts“, конечно дава некои одговори на геометрискиот метод на Да Винчи.
Трудот опишува скриен детаљ кај Витрувијанскиот човек, имено рамностран триаголник помеѓу нозете на фигурата, кој е споменат во белешките за цртежот на Да Винчи. Анализата покажа дека оваа форма одговара на Боневиловиот триаголник, имагинарен рамностран триаголник во стоматолошката анатомија што го регулира оптималното функционирање на човечката вилица.
Употребата на триаголникот во ова уметничко дело помогна да се добие однос од 1,64 до 1,65 помеѓу страната на квадратот и радиусот на кругот. Ова е многу блиску до посебниот број на шемата 1,633, кој се наоѓа насекаде во природата.
Лондонски стоматолог верува дека ова не е случајност и сугерира дека Да Винчи совршено ја разбирал формата на идеалното човечко тело, долго пред модерната наука.
