Братучедот на младоженецот исто така загинал во нападот.
Судот го прогласи 56-годишниот Пунџилал Мехер за виновен за убиство, обид за убиство и употреба на експлозиви во случај кој во Индија стана познат како „свадбена бомба“ и ја шокираше целата земја.
Бомбата, која што била завиткана како свадбен подарок, била испратена во куќата на Сумија Секар Саху, 26-годишен програмер, само неколку дена по неговата свадба.
Кога тој и неговата свршеница го отвориле пакетот, „подарокот“ експлодирал. Саху и неговата прабаба загинале на лице место, додека сопругата на Саху, Рема, претрпела сериозни повреди.
Иако судот го прифати аргументот на обвинителството дека злосторството е гнасно, одби да го класифицира како еден од „најгнасните“ случаи што заслужуваат смртна казна.
Експлозијата се случила во февруари 2018 година во Патнагар, мирен град во округот Болангир во индиската држава Одиша.
Младоженците биле во брак само пет дена и подготвувале ручек кога пакетот пристигнал во нивниот дом. Тој бил адресиран до Саху и изгледал како свадбен подарок, наводно испратен од Рајпур, во државата Чатисгар, оддалечен повеќе од 230 километри.
Кога Саху ја повлекол лентата на пакетот за да го отвори, силна експлозија одекнала низ кујната, убивајќи го него и неговата 85-годишна прабаба, Џемамани Саху. Рема, тогаш 22-годишна, преживеала со тешки изгореници, пукнати тапанчиња и сериозни трауми.
По долга истрага, полицијата го уапсилал Мехер, тогаш 49-годишен наставник и поранешен директор на локалниот колеџ каде што работела мајката на Саху.
Истражителите во тоа време изјавија дека Мехер имал омраза поради професионално соперништво и внимателно го планирал нападот. Тој користел лажно име и адреса за да ја испрати бомбата од Рајпур, користејќи курирска служба која немала видео надзор или скенирање на пакети.
Бомбата патувала повеќе од 650 километри со автобус, минувајќи низ рацете на многу луѓе пред да биде доставена. Истражителите рекле дека уредот бил примитивен, но смртоносен - завиткан во јутено јаже и дизајниран да експлодира кога ќе се отвори.
Пакетот што ја содржел бомбата носел лажно име - СК Шарма од Рајпур. Поминале недели без јасен осомничен. Истражителите прегледале илјадници телефонски записи и интервјуирале повеќе од 100 луѓе, вклучувајќи и еден човек кој ја упатил заканата по свршувачката на Рема - но без успех.
Потоа, во април, локалниот началник на полицијата добил анонимно писмо. Во него се тврдело дека бомбата била испратена под името „СК Синха“, а не Шарма, и криптички се споменувале мотивите на „предавство“ и пари.
Во писмото се наведува дека тројцата мажи „ја завршиле мисијата“ и сега се „надвор од дофат на полицијата“. Наведените мотиви беа „предавство на младоженецот“ и пари - што укажуваше или на отфрлена љубов или на имотен спор. Во писмото, исто така, се апелираше до полицијата да престане да ги малтретира невините.
Писмото го смени текот на истрагата.
Арун Ботра, полициски службеник кој тогаш раководел со одделот за криминал во Одиша, забележал дека ракописот на сметката за пакетот бил погрешно прочитан: навистина повеќе пишувало како „Сиња“ отколку како „Шарма“.
Клучната поента беше што авторот на писмото го знаел ова - нешто што само испраќачот можел да го знае. Полицијата потоа верувала дека осомничениот го испратил писмото сам.
„Беше јасно дека испраќачот знаел повеќе за злосторството отколку ние. Пишувајќи дека го испраќа како посредник, сакал да нè натера да помислиме дека злосторството не е дело на локален човек. Сакал да веруваме дека три лица се вклучени во заговорот. Сакал да го сфатиме сериозно, па на некој начин го разоткрил својот лажен идентитет посочувајќи ја нашата грешка“, рекол Ботра во 2018 година, според Би-Би-Си.
Мајката на жртвата, професорка на колеџ, го препознала стилот на пишување и изразите во писмото - тие биле слични на оние на нејзината колешка Мехер, поранешниот директор кого го наследила на позицијата.
Полицијата претходно го отфрлила соперништвото на Мехер како нормална академска фанатизам. Сега тој станал главен осомничен.
За време на испрашувањето, Мехер првично понудил неверојатна приказна дека бил принуден да го достави писмото под закана.
Полицијата вели дека подоцна признал: со години складирал петарди за Дивали, вадел барут, направил бомба и ја испратил од Рајпур преку курир.
Наводно го оставил мобилниот телефон дома за да обезбеди алиби и да ги избегне надзорните камери со тоа што не купил билет за воз. Мехер дури и присуствувал на свадбата и погребот на жртвата.
