Многумина од нив, како Алехандро Орелано, признаваат дека се повеќе загрижени за личните финансии и празните чинии отколку за можноста за американска инвазија, пишува Би-Би-Си.
Живот на пазар и покрај заканите
Среда е наутро во Квинта Креспо, популарен пазар во центарот на Каракас. Можната ескалација на конфликтот не е главното прашање тука. Луѓето само случајно ги следат вестите додека трескаво ги бројат парите во своите паричници.
„Нема да има интервенција. Она што навистина нè мачи е порастот на доларот“, вели Алехандро Орелано за Би-Би-Си Мундо, сркајќи кафе и чекајќи ги муштериите кои не доаѓаат.
Алехандро продава зеленчук на овој пазар веќе пет години. „Видете, видете колку е празен“, вели тој, покажувајќи кон долг и празен ходник исполнет со свежо овошје и зеленчук. Некаде во позадина се слуша божиќна песна, но празничната атмосфера едвај се чувствува.
Овие тензии доаѓаат откако администрацијата на Трамп распореди илјадници војници и воена опрема во близина на Венецуела, вклучувајќи го и најголемиот воен брод во светот. Минатата сабота, најмалку четири меѓународни авиокомпании откажаа летови, повикувајќи се на предупредување од американските воздухопловни власти за „зголемена воена активност“.
На сè му претходеше серија американски воздушни напади во Карибите и источниот Пацифик врз бродови за кои се сомнева дека транспортираат дрога, во кои загинаа повеќе од 80 лица. Додека Вашингтон тврди дека акциите се неопходни за да се спречи протокот на наркотици во САД, Мадуро инсистира дека ѕвечкањето со оружје е наменето за да го собори од власт.
Инфлацијата како најголем непријател
Но, на улиците на Каракас, се чини дека заедничкиот непријател на народот е нешто друго: неконтролираните цени на храната и недостатокот на куповна моќ. Причината за ова е, делумно, брзата девалвација на боливарот, кој ќе изгуби 80% од својата вредност оваа година, според податоците од Меѓународниот монетарен фонд (ММФ).
На пример, килограм пилешко чини околу четири пати повеќе од официјалната месечна минимална плата. Иако владата им исплаќа бонуси на пензионерите и вработените во јавниот сектор, овие пари не се доволни ниту за основна кошничка за намирници.
„Инфлацијата достигна ниво од околу 20% месечно“, рече еден економски експерт кој сакаше да остане анонимен од страв од одмазда од властите. Двајца економисти контактирани од Би-Би-Си за овој напис одбија да коментираат од истата причина. ММФ предвидува дека растот на цените ќе достигне 548% оваа година, а 2026 година може да биде уште полоша, со зголемување од 629% - највисока стапка на континентот.
Страв, молчење и надеж за промена
Додека некои се плашат од војна, други ја гледаат потенцијалната американска интервенција како можност за промена на режимот, но се плашат отворено да зборуваат за тоа.
„Исплашени сме, молчиме, се плашиме дека ќе нè фрлат во затвор. Порано објавував работи, но веќе не - не треба - затоа што не знам кој би можел да ме пријави“, изјави за Би-Би-Си во телефонски разговор еден трговец од Сиудад Боливар. „Постои надеж, вера, но луѓето молчат од страв. Не слушате никого да зборува за тоа; тоа се случува само дома, со семејството, но има зрак радост“, додава тој анонимно.
Голем дел од општеството избегнува отворено да зборува за теми што би можеле да бидат чувствителни за владата на Мадуро. Ова е последица на бранот апсења што следеа по антивладините протести поради спорните претседателски избори во 2024 година, чии резултати во голема мера беа отфрлени од меѓународната заедница. Опозицијата и голем број земји, вклучувајќи ги и САД, го признаа кандидатот на опозицијата Едмундо Гонзалез за легитимен избран претседател. По изборите, беа уапсени повеќе од 2.000 луѓе, а според невладината организација Форо Пенал, 884 лица во моментов се во затвор од политички причини.
Мислењата се поделени за американската закана
Пензионираниот универзитетски професор Консуело (74), кој сè уште работи, е скептичен во врска со вооружениот конфликт. Тој вели дека Венецуелците не можат да си дозволат да складираат храна во случај на војна. „Нека биде тоа што е! И тоа е тоа!“ таа раскажува за Би-Би-Си. „Дали е вистина? Дали е лага? Само те прави болен, шеташ нервозно, подобро е да останеш смирен. Емоциите можат да влијаат и на здравјето. Не купив во паника; потребни се многу пари.“
Готвачот за слатки Барбара Мареро (40) има поинаков став. „Сите чекаме нешто да се случи затоа што е фер и неопходно. Со години живееме во апсолутна беда. Венецуелците живеат ден по ден чекајќи нешто да се случи, но сите се плашат да зборуваат и никој не кажува ништо.“
Естер Гевара (53), која работи во медицинска лабораторија, не ја крие својата загриженост за распоредувањето на американската флота. „Загрижена сум затоа што навистина не знам што се случува - би можеле да нападнат, да удрат... луѓето мислат дека ќе биде во ред, но ова е сериозно“, вели таа. „Многу невини луѓе би можеле да умрат. Можам да почувствувам дека нешто се врие надвор, но чекам.“
Во Каракас е пладне. По прометниот булевар во источниот дел од градот, животот продолжува како и обично. Уличните продавачи ги нудат своите производи, пешаците доаѓаат и си одат. Меѓу нив е и Хавиер Харамиљо (57), кој бара стока за препродажба пред Божиќ. Тој е заинтересиран за бродот „УСС Џералд Р. Форд“, носачот на авиони што Вашингтон го испрати на Карибите, но не верува дека нападот е неизбежен.
„Не мислам дека тој напад ќе се случи. Мислам дека може да има дијалог, договор или договор.“ Сепак, тој признава дека секој пат кога ќе снема струја, тој мисли: „„Влегоа“, „Влегуваат“.“
Иако Трамп навести дека е отворен за дијалог со Мадуро, тој не ја исклучи ниту воената опција. Но, Хавиер, како и многу негови сонародници, на крајот го повторува она што најмногу ги загрижува: „Повеќе сме загрижени за храната. Венецуела е во лоша состојба. Инфлацијата нè јаде.“
