Од Макијавели до Пригожин: Вековни лекции што руската власт ги учи во лет

Високиот руски претставник, генералот Андреј Картаполов, кој го предводи Советот за одбрана на долниот дом на рускиот парламент, изјави дека Вагнер повеќе нема да се бори на територијата на Украина бидејќи нивниот шеф Евгениј Пригожин не потпишал договор со Министерството за одбрана.

Да потсетиме, рокот за потпишување на тој договор е крајот на овој месец, односно вчера беше последниот ден, а нема индикации дека Пригожин, кој најверојатно е во Белорусија, би можел да се премисли.

„Како што знаете, неколку дена пред обидот за бунт, Министерството за одбрана соопшти дека сите формации кои вршат борбени задачи мора да потпишат договори со Министерството за одбрана. Сите почнаа да ја спроведуваат оваа одлука… сите освен г-дин Пригожин“ изјави Картаполов.

Тој исто така посочи дека тоа значи дека силите на Вагнер повеќе нема да се борат на територијата на Украина и нема да добиваат државни пари. Картаполов истакнува дека Пригожин потоа извршил предавство поради сопствените „преголеми амбиции“.

Дали Вагнер ќе остане на таа одлука?

Дали нивните сили се повлекоа од Украина?

Дали некои од нивните борци пребегнаа на страната на руската армија откако Путин рече дека ќе можат да го сторат тоа со амнестија? Сето ова сè уште е сосема непознато, но очигледно е дека Москва сака што повеќе да се дистанцира од Вагнер и да ги избрка од украинскиот фронт.

Генерал Мили: Украинската контраофанзива се развива побавно од предвиденото

Јасно е дека пред една недела тоа сè уште не беше случај, тогаш Вагнер беше сè уште корисен, но по настаните од минатата сабота, сè се менува.

Руското раководство на чело со Путин не е првото што користи платеници и „приватни војски“ како дел од војувањето, но тоа е практика која често не завршува добро.

Човекот кој низ вековите станал синоним за одвојување на политиката од моралот, италијанскиот дипломат и филозоф за време на ренесансата, Николо Макијавели, во 16 век рекол:

„Затоа велам дека оружјето со кое принцот ја брани својата земја е или негово со свои луѓе или тие се платеници. А платениците се бескорисни и опасни – и ако се потпре на нив нема да биде ниту силен ниту безбеден, бидејќи тие се разединети, амбициозни и без дисциплина“.

Неколку векови подоцна, очигледно е дека Макијавели зборува и за Вагнер, и за сите слични групи меѓу нив.

Ако Путин го читал Макијавели и би било малку апсурдно да не го читал бидејќи со децении владее со најголемата земја во светот, тогаш ја знае и лекцијата за платениците, но можеби мислел дека може да ги надмудри и да ги надигрува вековните константи.

Како? Можеби на тој начин би можел да ги користи услугите на платеници и да се ослободи од нив навреме, пред тие да станат премногу моќни.

Си-Ен-Ен: Рускиот генерал Суровикин, бил таен ВИП член на приватната воена компанија Вагнер

Ова беше обид, иако на крајно легалистички начин што само дополнително го разбесни Пригожин. Изгледаше дека ќе се согласи на различни опции (на крајот се согласи), но секако не на потчинување на оној што особено го презира, министерот за одбрана Сергеј Шојгу, се разбира.

Можеби има многу психологија и суета. Затоа што тоа се сите актери кои се познаваат со децении – Путин, Шојгу, Пригожин, Герасимов, Лукашенко…

А Пригожин, кој од ситен криминалец и продавач на хот-дог се претвори во голем бизнисмен по распадот на СССР, може да биде од оние луѓе кои страдаат од класен комплекс. Сите овие од споменатото „друштво“ си го држат своето, тие се евроазиската елита, или така ги гледа тој, додека „му се допаѓаше“ улогата на организирање платеници и криминалци за војната во Украина.

Оваа војна не беше пријатно искуство за никого, ниту за руското, ниту за украинското раководство, ниту за сите оние кои ја следат од далеку, но Пригожин помина многу време во близина.

На Бахмут шеташе меѓу телата на своите и туѓите борци. Некаде во тој пекол, на моменти почнуваше да ги гледа слични едни на други. Истата судбина ги обединува и уништените човечки тела на фронтот, а оттука произлегува и дел од неговата нетрпеливост кон самата изградба на војната како што се води.

Од друга страна, Пригожин можеби се лаже себеси, а секако и остатокот од јавноста, кога се спушта по скалите на класната хиерархија сугерирајќи дека го разбира малиот човек и расплаканата мајка на руската сиромашна класа која гине далеку од дома. Тој ги споменува и децата на влијателни функционери кои се безбедни и далеку од пеколот на војната.

Суровикин не е виден во јавност од саботата, СЕ ОГЛАСИ НЕГОВАТА ЌЕРКА

Но, каде се децата на Пригожин? Има три. Полина е родена во 1992 година. Павел е роден во 1998 година, а неговата најмлада ќерка Вероника во 2005 година.

Неговиот 25-годишен син веќе управува со најмалку 5 големи компании кои влијателниот татко му ги предал, а во слободно време сака да се слика од приватен авион. Сличен живот води и неговата постара сестра Полина. Таа во една прилика на социјалните мрежи се пофали дека одмара во семејната јахта, која вреди околу 6 милиони евра и има „шест спални соби, трпезарија, тераса, кујна, соби за слуги, два ката… “.

Со други зборови, на шефот на Вагнер му е тешко да зборува за децата на руските олигарси бидејќи тие деца се и негови, а тој самиот е еден од руските олигарси. Тоа што мисли дека патот му бил „тежок“, а така мислел и познатиот измислен мафијаш Дон Вито Корлеоне бидејќи во Америка пристигнал како сиромашно момче, не менува ништо.

Путин: ДАДОВМЕ МИЛИЈАРДА за нив

Пригожин не е во позиција да проповеда за страдањата на рускиот народ затоа што олигархиската класа, до која и самиот се издигна, најмногу ја уништи модерната Русија.

Пригожин во валкана униформа во еден од круговите на пеколот во Бахмут можеби изгледа како закоравен борец, но има и други слики.

Неговата ќерка Полина се омажи во 2014 година – ретко видена свадба беше организирана во палатата Константиновски, позната и како „Палата на Путин“, во Санкт Петербург. Палатата, изградена како станбена палата за царското семејство Романов, била повторно изградена како претседателска резиденција по доаѓањето на Путин на власт на почетокот на векот. За свадбата на ќерката на Пригожин таа беше украсена од горе до долу.

Но, тоа е веќе дел од долгата и мрачна приказна за руската олигархија.

А каде е рускиот претседател Владимир Путин во таа приказна?

Тој би бил нешто како „надолигарх“ кој би требало да може да управува со сите нив долу. Затоа што олигархијата не е негов производ, туку нешто на кое дојде на чело откако дојде на власт.

Олигархијата пристигна во Русија со капитализмот, а Путин и постави некои нови правила и насоки, поточно – оние олигарси кои беа спремни да ѝ се потчинат на државата можеа да продолжат да егзистираат (да се збогатат) во мир, додека оние кои, на кој било начин, сакале да владеат со земјата, биле протерани.

Од тој прогон имаме луѓе како Михаил Ходорковски (кој, интересно, веднаш го поддржа бунтот на Пригожин). Всушност, може да се каже дека Путин ја скрши типичната практика на модерниот капитализам во која бизнисот (олигархија или големиот капитал – едно исто) ги проголтува државата и владата и политиката и на крајот на денот станува единствениот вистински господар.

Нема ништо идеално во тој пристап, но само времето ќе покаже во што ќе се претвори капитализмот во Русија, а во што ќе се претвори капитализмот на Запад (да не зборуваме за „социјализам со кинески карактеристики“).

Кој знае колку е „тежок“ Евгениј Пригожин, но сумите веројатно се бројат во милијарди (долари, не во рубљи).

Освен Вагнер, тој има и цела деловна империја. На пример, неговата ќерка води голема компанија за недвижнини која поседува хотели и луксузни недвижнини и земјиште во Санкт Петербург.

Интересно е што на денот на бунтот, владетелот на Чеченија, Рамзан Кадиров (кој исто така не му е туѓ уживање во материјалните поседи) преку Телеграм објави, сугерирајќи дека можеби сето тоа избувнало поради фактот што Полина Пригожинова не ја добила посакувана вредна земја од градските власти во Санкт Петербург.

Значи, лутиот татко решил да започне „марш кон Москва“?

Заради земјиштето за ќерката, ПРИГОЖИН ТРГНАЛ ВО ДРЖАВЕН УДАР!

Кој знае, сè е можно во различни делови на светот – не ве потсетува ли Пригожин барем малку на Доналд Трамп, кој премолчено го поддржа нападот на Конгресот, а истовремено имаше многу амбициозни деца кои се занимаваат со вредни недвижнини?

Сличностите завршуваат тука, бидејќи Пригожин е олигарх од руски тип, а Трамп е од типот на Менхетен. Но, Пригожин не е ни типичен руски олигарх бидејќи тие, истенчени од самиот Путин, главно молчат и работат или им ласкаат на властите. Пригожин има манири на балкански тајкун со предиспозиција за воено профитерство.

Дали сега е отстранет и колку, за помалку од една недела, останува да видиме. Приказната за него се подготвувала предолго за да исчезне, барем во медиумска смисла.

Руските медиуми, пак, се однесуваа како Вагнер да „не постои“ од самиот почеток, па Вагнер создаде свој медиум.

Сега и тие молчат, што е во прилог на договорите кои се постигнати и за кои не знаеме и можеби никогаш нема да знаеме доволно.

(Vecer.mk VIA)

Фото: Профи

Од Макијавели до Пригожин: Вековни лекции што руската власт ги учи во лет

Орбан: Унгарците ќе одлучуваат за својата влада, а не Брисел

Најмалку 1.600 луѓе и 140 животни спасени од ураганот на Флорида

ПРОФИЛ