Алжирскиот парламент денеска едногласно усвои закон со кој француската колонизација на земјата се прогласува за кривично дело и бара извинување и репарации, објавува „Гардијан“.
Пратениците носеа шалови со националното знаме и скандираа „Да живее Алжир“ додека аплаудираа за усвојувањето на законот, во кој се наведува дека Франција сноси „правна одговорност за своето колонијално минато во Алжир и трагедиите што ги предизвика“.
Двете земји се во средината на голема дипломатска криза, а аналитичарите велат дека потегот на Алжир е во голема мера симболичен, но сепак политички значаен.
Претседателот на парламентот, Ибрахим Бугали, изјави за државната новинска агенција APS дека гласањето ќе испрати „јасна порака, и внатрешно и надворешно, дека алжирското национално сеќавање не може ниту да се избрише, ниту да се преговара“.
Во законот се наведени „злосторства на француската колонизација“, кои вклучуваат нуклеарни тестирања, вонсудски убиства, „физичка и психолошка тортура“ и „систематски грабеж на ресурси“.
Во него се наведува дека „целосната и праведна компензација за целата материјална и морална штета предизвикана од француската колонизација е неотуѓиво право на алжирската држава и народ“.
Француското владеење над Алжир од 1830 до 1962 година беше период обележан со масовни убиства и депортации од голем обем, сè до крвавата војна за независност од 1954 до 1962 година.
Алжир тврди дека во војната загинале 1,5 милиони луѓе, додека француските историчари го проценуваат вкупниот број на жртви на 500.000, од кои 400.000 биле Алжирци.
Францускиот претседател Емануел Макрон претходно ја призна колонизацијата на Алжир како „злосторство против човештвото“, но не се извини.
Портпаролот на француското Министерство за надворешни работи, Паскал Конфавр, рече дека нема да коментира за „политичките дебати што се водат во странски земји“.
Хосни Китуни, истражувач по колонијална историја на Универзитетот во Ексетер во Велика Британија, рече дека „правно, овој закон нема меѓународен опсег и затоа не е обврзувачки за Франција“. Сепак, „неговото политичко и симболично значење е важно: тој означува прекин во односите со Франција во однос на сеќавањето“, рече тој.
