Живојин Ѓокиќ од селото Могила кај Клокот бил киднапиран од непознати лица во автобус на Бадник во 2000 година кога тргнал за да го прослави празникот со семејството.
„Понекогаш мислам дека го слушам неговиот глас, тој ме повикува, па излегувам во дворот и ја гледам портата, но го нема. На Божиќ оваа година ми се случи истото и потоа одев по улицата, беше темно, којзнае кога. Синот ме следеше и ме донесе дома. Мојот син Живојин беше киднапиран, сигурно го убиле и некаде го закопале, вели Слободанка Ѓокиќ од селото Могила во Косово и Метохија која живее со синот Драган во трошна куќа со земјен под и без тоалет.
Живојин работел во Скопје и на Бадник во 2000 година тргнал со автобус до Клокот, бидејќи сакал да ги помине празниците со семејството. Тој влегол на територијата на Косово и Метохија, но бил одведен од автобусот од непознати лица и од тогаш семејството не знае ништо за него. Неговиот син Драган (45) повеќе пати трагал по својот татко, посетил бројни институции, но не добил одговор.
- Него го нема, како да пропаднал во земја, тие го убиле и го погребале некаде. На административниот премин ми беше кажано дека неговиот влез во Косово и Метохија е снимен. Некои патници сведочеа дека непознати лица, кои биле вооружени, го извлекле од автобусот.
Барем коските да ми ги најдеме да го погребаме соодветно, да се знае каде е неговиот гроб. Како, тој е некаде под земја, но не знам каде - вели Драган.
За Слободанка и Драган е најтешко за време на Бадник и Божиќ затоа што тие знаат дека последната желба на Живојин беше да ги помине празниците со семејството. Таа желба никогаш не се оствари.
- Го чекам бидејќи изгледа дека доаѓа. Јас сè уште ги чувам сите негови работи. Нема ден да не плачам, не тагувам. Драган ме утешува, но и за него е тешко - вели Слободанка, која на Живојин му дала два сина и ќерка.
Тие живеат во лоши услови, куќата со заземјен под кој истекува, немаат бања. Неколку кокошки, две свињи. Тие молеа за помош повеќе пати но никогаш не добија ништо. Сепак годинава им беше кажано дека ќе се гради нова куќа за нив.
- Претставници на Привременото тело на општина Витина, која функционира во системот на нашата држава Србија, дојдоа и не известија дека ќе не направат нова куќа. Сè уште не можеме да веруваме, пресреќни сме. Никогаш нема да го напуштам моето село. Сега конечно можам да се оженам - вели Драган, додавајќи дека градежните работи на куќата ќе започнат напролет.
