Од мали нозе го лекувале од пореметување, на првото девојче од седум години му ја скратил косата, потоа одбивал да пие лекови, семејството се плашело дека може да ги нападне а најголемиот страв стигнал кога ги отрул кучињата за да не лаат кога ќе си доаѓа дома.
Ова е само дел од тоа што поминале Славица и Душко Јовановиќ, родители на Нинослав Јовановиќ (46), осуден насилник, кој беше уапсен на 5 јануари по 17 дена трагање и злоупотреба на девојче, Моника Каримановиќ (12). Родителите на озлогласениот Малчански бербер, кои за разлика од нивниот син во селото,важат за вредни земјоделци и примерни луѓе, ги отворија душите и го открија пеколот што го поминувале низ сите години.
- Жив жал е многу тежок, она кога знаеш дека си го закопал, одиш на гробишта искукаш и се враќаш... подобро да го убиеја. Ќе одевме на гробишта таму ќе плачевме и ќе се вратевме дома. А вака... вели неговата мајка држејќи се за главата.
Тие имаат проблеми со Нинослав цел живот, направиле се за да го вратат на вистинскиот пат, но без никаква корист.
- Тој беше лекуван една година, па двапати беше во болница во Топоника. Проблемите започнаа од петто одделение од основно училиште. Од измами, го нема 10 дена, па доаѓа. Додека го враќавме долгот, тој беше мирен и повторно заминуваше, проблемите се со него уште од неговото раѓање. Се боревме некаде до 14-та, 15-та година за да му најдеме лек. Кога почнав да наоѓам лекови околу куќата кога тој тогаш избега. Тој не сакаше да ги испие, ги ставаше под неговиот јазик и за да ги исплука подоцна - вели таа.
Од каде настанала опсесијата на Нинослав за коса и шишање - тие не знаат, тој никогаш не им кажал. Првата епизода што ја најавила неговата перверзија била кога имал седум, осум години.
- Тој беше дете, прво, второ одделение. Јатрвата има девојче, тие живеат во соседството, децата играа заедно. И таа ми рече: „Леле Славица, твојот Нинослав ја скрати косата на мојата ќерка“. Ние мислевме на детска игра. Не го сфативме сериозно, кој можеше да претпостави дека ќе биде толку сериозно. Кој би знаел во што ќе се претвори. Првиот пат кога лежеше девет години за силување, дојде дома и по само 45 дена силуваше повторно, па доби 12 години. Откако се роди, немаме мир, јас добив и шеќер. Напорно работевме и се боревме да создадеме услови за нормален живот за него. Ги имаше сите услови, само не во главата. Ние кренавме раце од него, од него не може да има ништо. Ни остави само трауми, вели Славица додека ги брише солзите.
