Неколку месеци подоцна, членовите на тимот научници го прегледале видеото и виделе нешто спектакуларно: На една снимка, преслатко крзнено лице ѕирка од кутијата.
Научниците беа воодушевени: мекиот посетител беше ноќен торбар познат по своите големи уши, меко крзно и долга, грмушеста опашка и „крилести“ раце што му овозможуваат грациозно да се движи низ шумата. За жал, животот беше тежок за овие животни во последниве години.
Според Австралиската фондација за зачувување на природата, популациите на овие големи едриличари се намалија за 80 проценти во последните две децении поради климатските промени, уништувањето на шумите и пожарите во грмушките. Поголемите ги градат своите домови во шуплини на дрвјата, а помалку дрвја значат помалку домови, известува Тедодо.
Намалувањето на големата популација на торбари е катастрофално не само за дивиот свет, туку и за поширокиот екосистем. Според WWF, овој торбар игра клучна улога како индикатор за здравјето на шумите: живее во високи, здрави шуми и им „помага“ на истражувачите да ја проценат целокупната состојба на екосистемот.
Научниците кои работат на проектот „Климатски коридори за коали од Буњас до граница“ (B2B) се надеваа дека кутиите што ги оставиле зад себе ќе обезбедат дополнителен простор за живеење на големите едриличари. Гледањето на едно од животните на видео докажува дека нивната напорна работа се исплатила. Мик Калан, директор за иновации и управување со живеалишта во B2B, рече дека истражувачите уживаат да гледаат како кутиите ги користат целните видови, особено кога станува збор за загрозен вид како што е големиот едриличар.
Со оглед на овој успех, членовите на тимот бараат финансирање за поставување повеќе кутии низ целата област за да им дадат на овие животни поголеми шанси за преживување и да обезбедат поавтентичен научен материјал за истражување.
