Настраданите од невидените поплави се погребани на гробиштата во Доња Јабланица и населбите Џевор и Злате, пренесе Телеграф.
Погребот е извршен за Ајла Бегиќ, Ернад Беговиќ, Хума Беговиќ, Рахима Беговиќ, Зејна Беговиќ, Јасмин Чилиќ, Ирмела Чилиќ, Фикрет Имамовиќ, Амира Имамовиќ, Арман Имамовиќ, Ибрахим Хиндик, Масло Масло, Режа Масло, Незир, Хивзија Туфек, Ведад Туфек и Адела Туфек.
Илјадници луѓе дојдоа да ги испратат жртвите, меѓу кои премиерот на Федерацијата Нермин Никшиќ, потпретседателот на Федерацијата Рефик Лендо, министерката за раселени лица и бегалци на Федерацијата на Босна и Херцеговина Нерин Диздар и многу други.
Претходно, општинскиот штаб за цивилна заштита на општина Јабланица донесе одлука со која 15 октомври го прогласи за Ден на жалост на подрачјето на општина Јабланица поради настраданите од поплавите и одроните. Колективниот погреб за 19-те жртви го водеше реисул-ул-улема на Исламската заедница во Босна и Херцеговина, Хусеин Ефендија Кавазовиќ.
„Почитувани браќа и сестри, почитувани семејства. Секој говор е излишен. Се собравме да ги испратиме нашите браќа и сестри во подобар свет, ахирет. Иако тагата е длабока и разорна. Свесни сме и дека Бог одлучува за нашите животи. Ние сме смртни луѓе, се разликуваме само по начинот на кој го напуштаме овој свет“, рече Кавазовиќ.
За потсетување, во поплавите и свлечиштата низ Босна и Херцеговина загинаа вкупно 26 лица. Покрај 19 во областа Јабланица, четири лица ги загубија животите во Коњиц и три во Фојница. Форензичарите од Требиње и Фоча, д-р Дражен Дамјањук и д-р Борис Пејиќ, идентификуваа и извршија обдукција на 20 лица кои загинаа во катастрофалните поплави.
„Никој од нив немаше класично давење, туку сите починаа од затнување на гркланот и душникот со земја и кал или се здобија со механички повреди, при што се здобија со тешки скршеници од камења и друг материјал кој паднал врз нив“, рече Дамјањук, потврдувајќи дека ниту тој ниту неговиот колега не нашле класично давење.
Да потсетиме дека во поплавите беа уништени бројни куќи, локални и магистрални патишта, како и добиток и други материјални добра. Бројни семејства мораа да ги напуштат родните огништа, а дел од нив беа префрлени во спортски сали и хотели.
