Додека сме тука можеме да танцуваме! Писмо од една бабичка кое ЌЕ ВИ ЗНАЧИ ПОВЕЌЕ ОД ПСИХОЛОГ

25.01.2020
vesnik-fb-blue
vesnik-twitter-blue
Додека сме тука можеме да танцуваме! Писмо од една бабичка кое ЌЕ ВИ ЗНАЧИ ПОВЕЌЕ ОД ПСИХОЛОГ

„Драга Берта,

Повеќе читам, помалку бришам прашина. Седам во дворот и му се восхитувам на погледот, а плевелот во градината веќе не ме нервира. Поминувам повеќе време со семејството и пријателите и работам помалку.

Колку и да е можно, животот треба да биде модел на пријатни искуства, а не издржливост. Сега се обидувам да ги препознаам и ценам тие моменти.

Ништо не штедам – ​ користам добар кинески порцелан и кристал за секоја посебна пригода. Ја носам мојата добра јакна и кога одам пазарот. Мојата теорија е дека ако изгледам успешно, можам да потрошам 28 долари на една мала кеса со намирници. Не го штедам ни мојот најдобар парфем за специјални пригоди.

„Еден ден“ и „наскоро“ ја губат вредноста во мојот речник. Ако вреди да се види, слушне или направи нешто, сакам веднаш да видам, слушнам, направам.

Не знам што би правеле другите ако знаеја дека нема да бидат тука утре, што сите ние го сметаме здраво за готово. Мислам дека би ги повикале членовите на семејството и неколку блиски пријатели. Можеби, исто така, може да се поканат неколку поранешни пријатели да се извиниме за да се срушат проблемите од минатото.

Сакам да ги замислам како излегуваат во кинески ресторан на вечера или на некоја храна што ја сакаат најмногу. Само погодувам - никогаш нема да знам.

Тие мали работи што не ги завршив, ќе ме налутат ако знаев дека ми се броеја часовите. Ќе бев многу лута, ако не ги напишев некои писма кои намеравав. Многу и е жал што на мојот сопруг и родителите не им кажував доволно често колку ги сакам.

Многу се трудам да не штедам, да не се воздржам, да не одложувам ништо што може да донесе смеа во животот. И секое утро кога ќе ги отворам очите, си велам на себеси дека е нешто посебно. Секој ден, секоја минута, секој здив е подарок.

Можеби нашиот живот стана поинаква песна од онаа што ја замисливме. Но, сè додека сме тука, сепак можеме да танцуваме “.

 

© vesnik.com, правата за текстот се на редакцијата